วันพฤหัสบดีที่ 1 เมษายน พ.ศ. 2553

ระวังคำหวาน

                  ถึงแม้ว่าคนโบราณจะสอนกันมาว่า "อันอ้อยตาลหวานลิ้นแล้วสิ้นซาก  แต่ลมปากหวานหูไม่รู้หาย" ดังนี้ก็ตาม  แต่เราควรระวังคำพูดของคนอื่นโดยเฉพาะคำพูดหวาน ๆ ของคนไว้บ้างก็ดี  น้ำอ้อยหรือน้ำตาลที่มีรสหวานทิ้งไว้นานเข้าก็เป็นน้ำเมาได้  น้ำคำหวาน ๆของคนบางคนก็ทำให้เราเมาได้เหมือนกัน พอเมาแล้วก็ทำให้หลง ลืมตัวลืมใจ เสียรู้เสียท่า บางครั้งถึงกับเสียเงินเสียทองให้เขาอย่างที่ไม่น่าจะเสียเพาะไปเชื่อคำหวานของเขา  ข้อนี้ให้เราพิจารณาให้ดี ใครมาพูดจาหวาน ๆยกยอเราว่าดีอย่างนั้นเก่งอย่างนี้ ต้องระวังไว้ก่อนที่เดียว อย่าเพิ่งไปหลงไหลได้ปลื้มกับคำพูดของเขาในทันที่  เราจะได้ไม่เสียใจในภายหลัง  ปลาทื่ตายไปส่วนหนึ่ง เพราะถูกเขา  "ยกยอ" ขึ้นมาถ้ามันไม่ติด"ยอ"มันก็ไม่ตาย  จึงควรระวังจะถูก  "ยกยอ"  แล้วจะตายเหมือนปลา

           ที่มา หนังสือคำพ่อ คำแม่ ของพระธรรมกิตติวงศ์        

1 ความคิดเห็น:

  1. อืมม.. คงเหมือนที่คนโบราณท่านสอน "หวานเป็นลม ขมเป็นยา" ได้ยินมาแต่เด็ก ไม่ได้คิดอะไร แต่พอมาคิดดูตอนนี้ มันก็จริงนา

    ตอบลบ